In Zuid-Afrika hebben veel kinderen toegang tot onderwijs. Op school leren zij een wereldtaal zoals Engels, Frans of Spaans. Hiermee wordt een basis gelegd voor later. Maar wat de praktijk leert, is dat kinderen in achtergebleven gebieden na hun schooltijd geen boek meer in handen krijgen. Afrikanen zijn geen lezers. Ze hebben een vertelcultuur, maar geen leescultuur, zo zegt men vaak. De GBS schonk in 2020 180 Engelse Bijbels en Engelstalige Bijbelleesboekjes aan de Stichting LSLibraries. Deze stichting wil door het beschikbaar stellen van christelijke en educatieve boeken voorzien in het opzetten en aanvullen van bibliotheken. Dhr. P. Poppe uit Middelburg, die werkzaam is voor deze stichting, schreef ons: ‘Toen ik in 2014 op ontdekkingsreis ging in Mpumalanga en Limpopo [twee provincies in Zuid-Afrika, red.], kwam ik erg weinig boekenlezers tegen. Op de vraag: Wat zou je graag willen lezen als hier boeken beschikbaar zouden zijn?, was het bijna standaard antwoord: Boeken over de Bijbel! Hier wonen tienduizenden mensen en bijna allemaal zijn ze christen. Maar waarom zijn hier geen boeken? Voor de meesten zou het een ‘dagloon ver’ reizen zijn naar de dichtstbijzijnde boekwinkel, en vervolgens hebben ze geen idee welke boeken er te koop zijn. Bovendien zijn boeken onbetaalbaar als je amper genoeg hebt om te eten. Enkelen hebben een Bijbel, vaak alleen een Nieuwe Testament. Dus, geen leescultuur … ? Of is het: geen boeken? We zijn nu zes jaar verder. In maart 2020 is het zesde pakket christelijke boeken van LSLibraries aangekomen in Zuid-Afrika. Van de ruim drieduizend boeken in dit pakket is een deel geschonken door de GBS. Ook het uitdelen van Bijbels is een belangrijke en dankbare taak. We zijn dan ook blij dat de GBS dit jaar hierin wilde voorzien. Een paar voorbeelden van dankbare ontvangers: Aan de poort van Moholoholo staat Watch, de portier. Hij waakt er ruim drie weken achter elkaar. Daarna is hij een aantal dagen vrij. Toen ik hem vroeg of hij een Bijbel had, was direct zijn antwoord: Nee, maar als ik een Bijbel heb, kan God tot me spreken! Een jaar later ontmoette ik hem opnieuw, en de gekregen Bijbel lag naast zijn bed. Het is zijn dagelijkse kost geworden! Nog een voorbeeld: Isaak bestudeert drie avonden per week de Bijbel. Toen ik hem voor het eerst ontmoette, had hij alleen een helemaal versleten Nieuwe Testament. In de pauze zit er een groep collega’s om hem heen; dan leest hij voor uit zijn Bijbel. Nu bestudeert Isaak de hele Bijbel en maakt hij gebruik van verklaringen.’